Cenk BALÇIK1, Alpaslan ŞENKÖYLÜ2, Nurşen KOÇ3, Muharrem TİMUÇİN4, Petek KORKUSUZ5, Feza KORKUSUZ2

1Başkent Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Biyomedikal Mühendisliği Bölümü, Ankara
2Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sağlık ve Rehberlik Merkezi, Ankara
3Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Bölümü, Ankara
4Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Metalurji ve Malzeme Mühendisliği Bölümü, Ankara
5Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Sıhhiye Ankara

Keywords: Segmenter Kemik Defekti, Hidroksiapatit, Trikalsiyum Fosfat, Biyouyumluluk.

Abstract

Amaç: Kemik kaybı ile beraber olan segmenter kırıklar trafik veya iş kazaları gibi yüksek enerjili travmalar sonucu yaygın olarak görülmektedir. Bu durumların bazılarında atrofik kaynama yokluğu gelişmekte ve etkilenen bölgenin mekanik ve biyolojik olarak uyumlu kemik dolgu implantları ile doldurulması gerekmektedir. Hidroksiapatit (HA) bazlı kemik implantların osteokondüktif özelliklere sahip olmalarından dolayı, segmenter kemik kayıplarının tedavisinde kullanılmaları üzerine araştırmalar sürmektedir. Çalışmanın amacı, kemiğe bağlanma kapasitesi yüksek olan trikalsiyum fosfat (TCP) ile HA kompozitinin segmenter kemik kayıplarının iyileşmesi sırasındaki biyouyumluluğunu araştırmaktır. Gereç ve
Yöntem: Tavşan tibia segmenter kayıp modelinde kullanılmak üzere %60 HA ve %40 TCP’den oluşan, içinde 100-300 mm çapında mikrogözeneklerin birbirlerine bağlandığı, silindir şeklinde kompozit implantlar üretilmiştir. TCP etkisini karşılaştırmak amacıyla aynı geometri ve mikrodelik yapısına sahip saf HA’dan oluşmuş implantlar kontrol grubu olarak kullanılmıştır. Hazırlanan implantlar 3 aylık tavşan tibialarının 1/3 orta bölgesinde yaratılan 1 cm uzunluğundaki segmenter kemik kayıplarına yerleştirilmiştir. İmplantların patolojik uyumluluğu 1. ve 2. ayın sonunda alınan örneklerde incelenmiştir.
Sonuçlar: Kullanılan HA-TCP kompozit ve HA implantların yüzeyinde 1 ayın sonunda fibröz kapsülün oluştuğu ve bu kapsülden mikrogözenekli yapının içine doğru bağ dokusunun ilerlediği saptanmıştır. İki ay sonra bağ dokusunun yerini yeni kemik dokusuna bıraktığı gözlenmiştir. Histolojik incelemede yabancı cisim doku yanıtının belirleyicisi olan fagositlere rastlanmamıştır. Çıkarımlar: Yapılan in vivo çalışmaların sonucunda HA ve HA-TCP seramiklerin doku uyumluluğu saptanmış olup bunların uzun kemik segmenter defektlerinin iyileşmesinde güvenle kullanılabileceği gösterilmiştir.